فن کویل دستگاهی جهت سرمایش و گرمایش و بطور کلی تهویه مطبوع در ساختمانهای مسکونی، تجاری و صنعتی می‌باشد.
اجزای تشکیل دهنده
یک فن کویل از اجزای زیر تشکیل شده‌است:
- فن
- کویلهای گرمایش و سرمایش
- فیلتر هوای قابل تعویض یا قابل شستشو
- شیر فلکه
- شیرهواگیری
در فن کویلها درجه حرارت توسط ترموستات و مقدار رطوبت توسط هیومیدستات و مقدار هوا توسط فن و مقدار هوای تازه به روشهای متداول کنترل می‌شود.
انواع فن‌کویل‌ها را می توان به لحاظ محل نصب، روکار یا توکار بودن، و از لحاظ سرمایش و گرمایش تقسیم بندی کرد.
فن کویل کانالی (DUCTED FAN COIL) – فن کویل زمینی – فن کویل سقفی (با کابین و بدون کابین)
۱-فن کویلهای زمینی
ظرفیت این فن کویلها ۲۰۰ الی ۱۰۰۰ فوت مکعب در دقیقه بوده و هوا را بصورت بالا زن یا روبرو زن منتشر می‌سازند.
۲-فن کویلهای سقفی
ظرفیت این فن کویلها هم معمولاً بین ۲۰۰ الی ۱۰۰۰ فوت مکعب در دقیقه می‌باشد. این فن‌کویل‌ها به دوصورت کابینت دار و بدون کابینت می‌باشند.
۳-فن‌کویل‌های کانالی
در ظرفیت‌های ۶۰۰ الی ۲۰۰۰ فوت مکعب در دقیقه ساخته می‌شوند و به سه طرح زیر می‌باشد:
- کانالی سقفی توکار
- کانالی سقفی روکار
- کانالی دیواری روکار ایستاده
تقسیم بندی از لحاظ نوع سرمایش-گرمایش
فن کویل ها در دو نوع دو لوله و چهار لوله هستند. فن کویل های دو لوله دارای یک لوله رفت و یک لوله برگشت هستند. فن کویل های چهار لوله، دارای دو لوله برای آمدن آب به کویل ها و دو لوله برای برگشت آب هستند. فن کویل های چهار لوله می توانند همزمان آب سرد و گرم را وارد کویل های خود کنند. با این نوع فن کویل ها می توان بخشی از یک محیط را سرد و بخش دیگری را گرم کرد. در حالی که فن کویل های دو لوله در یک زمان تنها می توانند برای سرمایش و یا گرمایش مورد استفاده قرار گیرند. علاوه بر این به خاطر آنکه سیستم لوله کشی آب سرد و گرم در یک ساختمان متفاوت است، تنها برای گرمایش و یا سرمایش مورد استفاده قرار می گیرند.
نحوه کار فن کویلها معمولاً به دو صورت مورد استفاده قرار می‌گیرند. در حالت اول فن کویل فقط حرارت و برودت مورد نیاز را تامین می‌کند و هوای تازه توسط هوارسان مرکزی و بوسیله کانال‌های توزیع هوا در سطح محل منتشر می‌گردد تا تهویه مناسب در محل مورد نظرانجام گیرد. در این حالت میزان بار سرمایی وگرمایی توسط ترموستات بکار رفته در فن کویل و با خاموش و روشن شدن فن تنظیم می‌گردد. در حالت دوم علاوه بر تامین حرارت و برودت مورد نیاز، وظیفه تامین هوای تازه را نیز بعهده دارد. بدین صورت که فن دستگاه، هوای تازه را از طریق دریچه تعبیه شده در پشت فن کویل گرفته و در محل پخش می‌کند. از محاسن این روش می‌توان به کاهش هزینه‌های مربوط به سیستم هوارسان مرکزی و متعلقات مربوطه اشاره نمود و عدم فیلتراسیون هوای تازه از معایب این روش می‌باشد.